Tour du Mongol

Na twee dagen zelf Ulaanbaatar te hebben bekeken werden we ‘s ochtends vroeg opgehaald bij ons hostel. De dag voor de rondreis had onze host ons erop gewezen dat we om half acht opgehaald werden door onze chauffeur. Het hostel was al niet veel soeps, maar de druppel was toch wel het negeren van ons kloppen zodat we de borg voor de sleutel niet terug kregen… Laten we zeggen dat de Mongolen nu definitief 1-0 achter stonden.

Dag 1

‘s Morgens werden we opgehaald door onze gids en chauffeur. Na het voorstel rondje bleek dat wij toch echt de enige toeristen waren die mee gingen. Dus door de ochtendspits van UB startte onze eerste etappe,  we hebben 400 kilometer door het Mongoolse landschap gereden, dat kwam neer op zo’n 8 uur genieten. De eerste kilometers bleken de lastigste. Ondanks de vakantie is er in UB geen doorkomen aan.  Na zeven uur onderweg geweest te zijn kwamen we eindelijk aan in ons Ger-kamp. Het was een mooi kamp met uitzicht over een van de vele meren welke Mongolië rijk is.  ‘s Avonds hebben we heerlijk bier gedronken met vier van onze oosterburen onder de sterrenhemel. Supergezellig!

Dag 2

Na de 400 kilometer van gisteren was het vandaag een etappe van 300 kilometer. De bestemming was de nomadenfamilie waar we voor twee dagen zouden verblijven. Vlakbij de finish lag een vulkaan welke 9000 jaar geleden voor het laatst actief is geweest. Als goede toeristen zijn we natuurlijk naar de kraterrand van de vulkaan geklommen (het was hooguit 200 meter hoogte te overbruggen). We hadden een prachtig uitzicht op de omliggende omgeving, gevuld met de restanten van de uitbarsting.

Na de vulkaan gingen we onderweg naar ‘onze’ nomadenfamilie familie. Na een ietwat ongemakkelijke aankomst kregen we en rondleiding door de ger van de familie (aangezien het een ronde tent is duurt dit toch al snel 10 seconden). Hier kregen we van onze gids te horen wat het dieet is van de familie in de zomermaanden: geitenvlees, schapenvlees, jakmelk,  jakboter, jakroom, jakyoghurt en jaksnoepjes. Het vooruitzicht riep maar één woord op: JAK!

Dag 3

De tweede dag bij de nomadenfamilie was een rustdag, we hoefden hooguit 5 kilometer met de bus te rijden.  Na de korte rit naar het witte meer (niks wits aan te ontdekken), vonden we dat we niet met de bus terug wilden, maar dat we de bergen over wilden klimmen! Onze gids vond het minder leuk aangezien ze vond dat ze mee moest. Het was een beetje ongemakkelijk om rond te blijven lopen in de ger bij de nomadenfamilie,  dus zijn we in de middag naar buiten gevlucht. We zijn in de zon gaan zitten met een boek tussen de grondeekhoorns: Net vakantie.

Dag 4

We waren blij met het afscheid van de nomadenfamilie (we werden nog wel ondergespetterd,  eeuh,  gezegend, met jakmelk,  hoe toepasselijk) zijn we snel onderweg gegaan naar de ‘hot spring’. Na zes dagen zonder fatsoenlijke douche keken we uit naar het luieren in de spa van het kamp. Helaas was het warme water van de hot spring net in de spa gelopen en met 95 graden nog iets te warm. Om de spa op temperatuur te laten komen hebben we eerst een heerlijk rondje gewandeld langs de hot spring en rondom het kamp.

Na het eten dan hebben we eindelijk genoten van de spa. Na een half uur waren we zo rozig geworden dat we heerlijk hebben geslapen.

Dag 5

Vandaag was de op één na laatste etappe van onze rondreis. We waren weer 300 kilometer onderweg,  maar het is voor een goed doel!  De oude hoofdstad van het Mongoolse rijk, Kharakhorum,  gesticht door Chenggis Khan himself (maar gebouwd door zijn zoon en diens opvolgers totdat de congressen het honderd jaar later volledig in as legde)! We zijn naar het museum geweest dat gewijd was aan de oude hoofdstad, en naar het klooster dat van de resten van de stad is gebouwd in de 14e eeuw.

Het was allemaal erg mooi,  maar het toppunt van de dag was het diner. Ondertussen waren we redelijk gewend geraakt aan al het schapenvlees en wisten we ook dat onze chauffeur aardig kon eten. Bij het eerste sidedishbordje dat op tafel kwam (gehalveerde augurken) keek de chauffeur al minzaam. Het tweede bordje met wortelsalade was niet veel beter. Ook het brood en de rijst hadden hetzelfde effect op onze chauffeur. Tegen de tijd dat het hoofdgerecht dan ook op tafel kwam was het meeste al op. Toen was het Michelle haar beurt om te reageren van afschuw. Op tafel kwam een gesorteerd assortiment onderdelen van schaap. Schapenpoot, -heup, – rib, -nek en lendestuk inclusief vet,  bot en flubbertjes. Mies haar afschuw was voor iedereen duidelijk en na drie pogingen op verschillende stukken was Rick ook klaar met het vlees. Gelukkig had onze chauffeur jakyoghurt (wat wel echt lekker was) meegekregen van de nomadenfamilie. Terwijl we al half onderweg waren naar onze ger werden we teruggeroepen voor ons desert. ‘Gelukkig!’ dachten wij,  toch nog iets lekkers vanavond! Weer aan tafel gekomen kregen we ons toetje: een pennywafel… Gelukkig hebben we er met z’n vieren heerlijk om kunnen lachen tijdens het eten van de yoghurt en een kaartspel.

Dag 6

Vandaag hadden we maar één doel en daarvoor moesten we wederom 300 kilometer rijden; wilde Przewalskipaarden. Mongolië, dat bekent staat als land van de paarden kun je niet verlaten zonder de in-het-wild levende Przewalskipaarden te hebben gezien. Mongolië staat trouwens ook bekend als ‘the land of the blue skies’ ondanks dat we op vier dagen gedurende ons verblijf regen hebben gehad.

Na een lange rit moesten we,  voordat we het park in konden, eerst een filmpje kijken over het park. Weten we ook weer waarom we georganiseerd reizen zo vervelend vinden. Maar dan eindelijk mochten we het park in. Na tien minuten waren de paarden gespot. Snel hebben we wat foto’s gemaakt voordat ze er vandoor gingen. Terug bij de auto bleek nog maar eens de doelmatige aanpak van onze Mongoolse gids. Paarden gezien, dus terug naar het park om te eten!

Dag 7

Vandaag hebben we een korte sprint van 100 kilometer naar UB op de planning staan. Nadat we door onze gids en chauffeur afgezet waren bij het hotel hadden we nog de hele middag en avond voor onszelf. In de middag zijn we naar de bioscoop geweest. Aangezien er heel veel dinosaurusfossielen en skeletten zijn gevonden in Mongolië moesten we wel naar Jurassic World. Superslecht verhaal,  maar genoten van de Mongoolse bioscoopgebruiken. Daarna hebben we, op aanraden van onze Duitse vrienden van de eerste dag van de rondreis, hotpot gegeten. Dit is eigenlijk fonduen in een bouillon naar keuze,  maar dan met je privépannetje. Superleuk en lekker.

Morgen wacht de trein niet op ons, maar moeten we hem wel hebben voor het laatste stukje van ons Trans Mongolië Express avontuur! Beijing (of Peking) here we come!