Reisverhalen

Tag: Sri Lanka

Openbaar vervoer

Voordat we naar Sri Lanka kwamen hadden we al het een en ander aan huiswerk gedaan en van horen zeggen gehoord dat het openbaar vervoer niet om over naar huis te schrijven is. Veel toeristen regelen een privéchauffeur of zorgen dat als ze zich willen verplaatsen naar en ander guesthouse dat ze dan worden opgehaald tegen een x tarief. Sri Lanka trekt weinig reizigers aan die hier langer dan drie weken zijn, dus we kunnen ons voorstellen dat dat verreweg de snelste manier van verplaatsen is.

De economie in toeristische gebieden is zich om al dat privévervoer gaan draaien. Ella was het eind van het spoor, verder zuidelijker, oostelijker of westelijker is met de trein niet meer mogelijk.… Lees meer

Ella

Een van de hoogtepunten van Sri Lanka is volgens onze reisgids Ella. Niet het dorp zelf, maar de omgeving. Dat stond dus weer garant voor lekker veel wandelen in mooie natuur. Daarnaast is er in de omgeving van Ella een theefabriek waar het proces uitgebreid toegelicht wordt.

De treinreis van Haputale naar Ella duurde maar een uur, althans als de trein ook echt om 12.05 uur zou vertrekken. In het guesthouse hoorden we al dat hij om 12.30 uur zou gaan, uiteindelijk reed de trein om 13.30 uur het station binnen. Wat bleek, de trein was onderweg z’n wagonnetjes verloren en kwam daar pas bij het volgende station achter.… Lees meer

Thee, thee en nog eens thee

De omschrijving van Lipton’s Seat in de reisgids:

The equal of World’s End, but minus the hefty entrance fee.

Na dit te hebben gelezen hebben we zelfs nog even getwijfeld om het te skippen. World’s End (hèt uitkijkpunt van Horton Plains NP) was tenslotte gehuld in mist en Horton Plains zelf was ‘ok leuk’, maar niet echt ‘yes-morgen-weer leuk’. We hebben gesproken met andere toeristen en met de mensen uit het guesthouse en onder het mom ‘nu we er toch zijn’ kunnen we net zo goed even gaan kijken.

Wát een goed idee was dat! We werden met een tuktuk naar het uitkijkpunt gereden en de heenreis was al veelbelovend.… Lees meer

Haputale

Na twee dagen Kandy was het tijd voor de volgende treinreis. Van Kandy naar Haputale is, in een rechte lijn, een afstand van 68km. Aangezien het in bergachtig terrein ligt mag je verwachten dat het niet in een uurtje gedaan is, maar 5,5 uur met de trein? En dat is dan nog sneller dan wanneer je met de bus zou gaan. Ach ja, een verwacht uitzicht van veel theevelden, heuvels, bergen, dorpjes en natuur maakt veel goed.

We hadden geleerd van de vorige treinreis en hadden kaartjes voor de 2e klas gekocht. Helaas was het zo druk in de trein dat we evengoed moesten staan in de coupé.Lees meer

The Kandy man can

Het was een pittige reis geweest, maar eigenlijk ook wel heel voldoenend om te merken dat we het nog niet zijn verleerd. Leuk om te merken hoe we op elkaar in zijn gespeeld qua ‘taakverdeling’. Al is dat noodgedwongen een klein beetje anders dan we gewend zijn omdat Rick hier voor alles wordt aangesproken. Hij hoort het simpelweg allemaal te regelen. ‘Tuktuk sir?’ hoor je als we samen de chauffeur voorbij lopen, ‘Where are you from, sir?’ als de tuktuk chauffeur een praatje aanknoopt en (gelukkig) krijgt Rick dan ook zonder vraag vooraf de rekening voorgeschoteld. Dat zijn mannendingen. ‘Do you want to take a look in my shop?’… Lees meer

Planes, trains and automobiles

Nee, we zijn niet op alle mogelijke manieren aan het proberen om op tijd voor kerst thuis te zijn. Maar toch leek de afgelopen 24 uur redelijk op de film (al hadden wij wel overal mazzel).

Maandagochtend om half zeven ging de wekker. Tijd voor een nieuw avontuur. Tijd voor een nieuwe reis. Tijd… Helaas maar twee weken tijd, maar we gaan er wel een fantastische tijd van maken. Na de wekker zijn we snel gaan douchen, hebben we de laatste dingen in de tas gegooid, een broodje gesmeerd en gegeten, de katten nog één keer geknuffeld (alvast bedankt poezensitters) en zijn in de auto richting van Velserbroek gereden om onze chauffeur op te halen.… Lees meer

© 2024 Rick en Michelle

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑