Cusco

Deze keer maak ik van de mogelijkheid gebruik om eens een stuk te schrijven op de website van Rick en Michelle. Ik ben Thijs, 33 jaar en ik reis een paar weken met ze mee.

Reizen = jagen

Reizen lijkt eigenlijk erg op jagen ben ik achter gekomen na een week met Rick en Michelle te zijn opgetrokken. Het is een constante jacht naar eten, een slaapplek, gratis WiFi en Dingen Om Te Doen. Deze keer in Cusco ging het makkelijk, we hadden al een adres voor een goed(koop) hostel van een medebackpacker gekregen en het was makkelijk te vinden. Zo was direct de jacht op een slaapplek en WiFi gelukt.

Gesprekken met mede backpackers gaan ongeveer zo: waar kom je vandaan, waar ga je naartoe, heb je nog een goede tip voor een van de jachtonderwerpen van hierboven? Het moge duidelijk zijn dat Rick en Michelle altijd een goed verhaal te vertellen hebben? Jezelf voorstellen blijft meestal helemaal uit of vindt pas op het einde van het gesprek plaats.

Halloween

Nu zijn we dus na een lange 14 uur durende busreis vanuit Nazca in Cusco belandt. Cusco is de oude hoofdstad van het Incarijk. Het ligt op ruim 3300 meter in een enorme vallei. Daardoor lijkt het niet hoog gelegen voor je gevoel omdat er om je heen nog veel hoge bergen zijn. Maar als je een paar traptreden op moet, kom je hijgend als een oude man boven. De lucht is op deze hoogte heel ijl. Je krijgt gewoon niet genoeg zuurstof binnen.

We deden het dus de eerste dagen rustig aan om te wennen. Maar we vielen wel met ons neus in de boter: 31 oktober is het Halloween en dat wordt hier groots gevierd. Door de hele stad liepen kinderen en volwassenen verkleed rond.

Zelf mocht ik me ook twee minuten koning van het Plaza de Armas (het centrale plein van Cusco) noemen met mijn gekochte zak snoep. Ik deelde alle kindjes een snoepje uit en dat gaf Michelle de kans een paar foto’s te schieten.

Hij zit hier echt ergens

Over Cusco

Na Halloween werden we wakker na een moeizame nacht. Ons hostel ligt dicht bij een discotheek en zoals ik al zei werd Halloween groots gevierd. Dus tot een uur of zes in de ochtend lallende mensen op straat. Op zich snap ik het wel, want op deze hoogte word je ook heel makkelijk dronken. Vanavond maar weer verder slapen, we wilden eerst wat meer over de stad leren. Cusco is al heel lang bewoond maar werd groot gemaakt door de Inca’s die vanaf 800 jaar geleden aan hun opmars begonnen en uiteindelijk een gebied onder controle hadden in wat nu Argentinië, Chili, Bolivia, Peru en Ecuador is. Cusco was hun hoofdstad. Van hieruit strekte het rijk zich in vier delen uit en zagen zij Cusco als de navel van de wereld. Cusco ligt middenin het rijk en ook door de vallei op grote hoogte doet het wel wat denken aan een navel.

Veel van de Inca gebouwen zijn door de Spanjaarden verwoest op zoek naar goud en zilver. Maar er zijn wel een aantal mooie kerken en kathedralen voor in de plaats gekomen. Vaak werden deze kerken gebouwd van stenen van oude Inca gebouwen en vaak bovenop Inca funderingen. De stad hebben we een beetje verkend en ‘s middags hebben we meegedaan aan een gratis toer door de stad. Speciale vermelding verdient de markt van San Pedro, waar je allerlei leuke en lekkere lokale producten kunt kopen.

Die vlag daar boven op dat gebouw is geen homovlag maar een Inca vlag

Hoogteziekte en de eerste Incagebouwen

Er wordt aangeraden om twee dagen te wennen aan de hoogte maar ik had er vijf nodig. Op dag twee had ik last van hoofdpijn, gewrichten en een algehele lamlendigheid. Gelukkig waren Rick en Michelle er om me er doorheen te slepen en hebben een mooie geluksalpaca gekocht zodat ik me beter zou gaan voelen. In Cusco zijn er een heleboel mooie dingen te zien.  We zijn naar Qorikancha geweest, Dit was een tempel en paleis van de Inca Pachachutec, één van de meest bouwende Inca. Ik was daar zo van onder de indruk dat ik erna mijn bed in ben gedoken. De dag erna hebben we een dagtrip naar Pisac gedaan, een prachtige Inca nederzetting op 3500 meter. De bijbehorende afdaling was een goede training voor Machu Picchu en erg indrukwekkend. Dit was het Peru uit mijn dromen met hoge bergen, steile hellingen en prachtig geklede Peruanen. Op de terugweg zijn we met een lokale bus, wat echt wel een ervaring was, langs Sacsaywaman (lees: Sexy Woman) gegaan. Deze burcht was het toneel van een bijna gelukte opstand van de Inca tegen de spanjaarden. Sommige van de stenen in deze burcht wegen 800 ton. De volgende dag was het ergste hoogteziekteleed geleden, ik was precies op het juiste moment aan de beterende hand en waren we alle drie klaar voor het hoogtepunt in Peru: de Inca trail naar Machu Picchu. Dé trail die we afgelopen mei al hebben geboekt omdat het zo’n 6 maanden van tevoren vol zit omdat er maar 500 mensen (inclusief porters en gidsen) per dag overheen mogen lopen. Eindelijk! Hij gaat beginnen!