De weg die we wilden volgen was er één waarvan het verhuurbedrijf met nadruk had gezegd dat we die niet mochten rijden vanwege het slechte wegdek. Op internet én in ons boek hadden we gelezen dat het goed te doen was, dus wij eigenwijsjes vetrokken voor onze tocht naar Përmeti via de leuke weg! Met dreigende wolken en een weersvoorspelling die ook niet veel goeds voorspelde zijn we gaan rijden. Al snel verdween een deel van het uitzicht achter de regen. Nu zaten wij gelukkig droog, maar veel van de toeristen zijn op fietsvakantie in Albanië. En deze, door ons liefkozend fietsgekkies genoemde toeristen, hadden vandaag duidelijk een minder leuke dag.… Lees meer
Auteur: Rick (Pagina 1 van 5)
Na een heftige wandeling is het altijd een goed idee om wat rust in te plannen. We hadden gelezen dat de meren aan de oostgrens met Macedonië prachtig waren en je er heerlijk op het strand kon liggen. Klinkt als een plan!
Eerst moesten we nog met de bus richting Shkodër. Een tocht van ongeveer drie á vier uur, die door de onlangs aangelegde asfaltweg, flink was verkort. Na het ontbijt was het wachten op de bus die ons zou komen ophalen. Wij hebben trouwens ondertussen geleerd dat bij het ontbijt een gekookt eitje veel beter (lees: veiliger) is dan de zwemmende ommeletjes in bakvet.… Lees meer
Na twee dagen in de auto gezeten te hebben wilden we wel een keer echt de natuur in. We waren al op fantastische plekken geweest, maar wandelen door de natuur is toch weer wat anders. We wilden een rondje maken door the Albanian Alps, ook wel the Dinaric Alps genoemd of the Accursed Mountains. Toen we een paar dagen geleden onze huurauto ophaalden werden we verboden om zelf die kant op te rijden omdat de wegen erg slecht zijn en we geen 4×4 auto hebben, dus ging de reis naar Shkodër (of geschreven als Shkodra, ze wisselen dat zelf ook nogal af) om van daaruit openbaar vervoer te regelen.… Lees meer
Een van de hoogtepunten van Sri Lanka is volgens onze reisgids Ella. Niet het dorp zelf, maar de omgeving. Dat stond dus weer garant voor lekker veel wandelen in mooie natuur. Daarnaast is er in de omgeving van Ella een theefabriek waar het proces uitgebreid toegelicht wordt.
De treinreis van Haputale naar Ella duurde maar een uur, althans als de trein ook echt om 12.05 uur zou vertrekken. In het guesthouse hoorden we al dat hij om 12.30 uur zou gaan, uiteindelijk reed de trein om 13.30 uur het station binnen. Wat bleek, de trein was onderweg z’n wagonnetjes verloren en kwam daar pas bij het volgende station achter.… Lees meer
Na twee dagen Kandy was het tijd voor de volgende treinreis. Van Kandy naar Haputale is, in een rechte lijn, een afstand van 68km. Aangezien het in bergachtig terrein ligt mag je verwachten dat het niet in een uurtje gedaan is, maar 5,5 uur met de trein? En dat is dan nog sneller dan wanneer je met de bus zou gaan. Ach ja, een verwacht uitzicht van veel theevelden, heuvels, bergen, dorpjes en natuur maakt veel goed.
We hadden geleerd van de vorige treinreis en hadden kaartjes voor de 2e klas gekocht. Helaas was het zo druk in de trein dat we evengoed moesten staan in de coupé.… Lees meer
Nee, we zijn niet op alle mogelijke manieren aan het proberen om op tijd voor kerst thuis te zijn. Maar toch leek de afgelopen 24 uur redelijk op de film (al hadden wij wel overal mazzel).
Maandagochtend om half zeven ging de wekker. Tijd voor een nieuw avontuur. Tijd voor een nieuwe reis. Tijd… Helaas maar twee weken tijd, maar we gaan er wel een fantastische tijd van maken. Na de wekker zijn we snel gaan douchen, hebben we de laatste dingen in de tas gegooid, een broodje gesmeerd en gegeten, de katten nog één keer geknuffeld (alvast bedankt poezensitters) en zijn in de auto richting van Velserbroek gereden om onze chauffeur op te halen.… Lees meer
Tijdens onze busrit richting Taganga kregen we bericht van Mark, die al in Taganga was, dat ons hostel overboekt was. Gelukkig wist Mark, voordat we onze bestemming hadden bereikt, een alternatief te vinden. Dat is ook Colombia in hoogseizoen; boekingen accepteren en hopen dat niet iedereen komt. Dus bij hereniging in het nieuwe hostel met Mark stroomde de opluchting eruit en het bier erin. Misschien iets te enthousiast en te veel, waardoor de dag erna de boeken in gaat als uitbrakdag.
De volgende dag, na een korte nacht, stond om half vier ons vervoer voor de deur. De start van onze tour naar het noordelijkste puntje van Zuid-Amerika, Punta Gallinas.… Lees meer
Na al het moois en cultureels van Colombia wordt het nu tijd voor zon, zee en niets doen. Om te beginnen in Cartagena. Okey, geheel cultuurloos is Cartagena niet met haar prachtige ommuurde oude binnenstad waarbij je direct terug denkt aan de periode van captain Jack Sparrow, Michiel de Ruyter en Piet Hein (die van de zilvervloot, het zilver vanuit Potosí, die deels vertrok vanuit Cartagena). Maar verder wordt het toch echt strand, zee en niets doen.
We zijn ondertussen ook een beetje busmoe. 6 tot 8 uur in de bus zitten willen we nog wel doen, maar tien uur of langer zijn we een beetje zat.… Lees meer
Colombia verlaten zonder iets meegekregen te hebben van de koffiecultuur kan natuurlijk niet! Daarom gaan we naar Salento. En vanwege de nationale boom van Colombia, de waxpalm. Salento is ook de plek waar Marieke zich bij ons aansluit.
Na het feest in Cali hebben we in alle vroegte de bus gepakt richting Armenia alwaar we en overstap hadden richting Salento. We hadden na de afgelopen reiservaringen met de bus rekening gehouden met een reistijd van ruim vijf uur, maar we werden blij verrast. Om kwart voor acht waren we op het busstation en vijf minuten later waren we een ticket rijker en werden we opgejaagd door de chauffeur omdat hij wilde vertellen en er dus eigenlijk geen tijd meer was om ons ontbijt te scoren.… Lees meer
Nadat we de collectivo naar Neiva hadden gedeeld met onze hostelgenoten waren we ruim op tijd voor de bus naar San Agustín. Om 15:00 uur zou de bus vertrekken, maar we zijn nog niet gewend aan de punctualiteit van de Colombianen. Dus na een uur lang te horen hebben gekregen dat we nog even moesten wachten, moesten we opeens opschieten omdat de bus vertrok… We hadden een bus die rond zonsondergang aan zou komen, maar we moesten nu dus zeker zonder licht op zoek naar een hostel.
Gelukkig hadden we op internet en in de LP en hotel gevonden wat ons aansprak, maar daar was drie dagen voor aankomst nog maar één kamer beschikbaar, die we niet hadden geboekt.… Lees meer