De laatste dag op het strand, een laatste ‘jugo lulo con agua’ en een laatste ‘ceviche camarón’, de laatste massage door de strandjuffies voor weinig en een laatste plons in de zee zonder er gillend van de kou weer uit te willen rennen. En bovenal, de laatste dag met Marieke. Zij blijft nog een weekje hangen in Colombia, heerlijk! Ze houdt haar eigen blog bij, dus als je het leuk vindt om haar te volgen: reizen.theemetkoekjes.nl. We gaan haar en de mojito’s maracuya ontzettend missen! Maar goed dat we haar volgende week thuis weer zien. ? Veel plezier nog Miek!… Lees meer
Auteur: Michelle (Pagina 3 van 7)
Terug in Taganga! Een heerlijk klein dorpje met een snoezig klein strand en een stuk of 20 duikcentra. Het leek wel alsof er meer duikcentra dan restaurants of hostels waren. Drie keer raden wat wij gaan doen! Mark gaat in training voor z’n PADI Open Water cursus, Marieke heeft haar Open Water al, en Rick en Michelle mogen zichzelf Advanced duikers noemen. Door de hoge concurrentie onder de duikcentra betekent dat supergoedkoop duiken! Marieke heeft op de uitbrakdag voordat we de tour naar Puntas Gallinas gingen doen er een studie van gemaakt welke van de centra het beste onderbuikgevoel gaf en welke een van de voordeligste was.… Lees meer
Oud & Nieuw vieren in Medellín is het plan! Verder is Medellín ook de place to be om een free walking tour te doen (we hebben al van drie verschillende mensen los van elkaar gehoord dat die fantastisch is), ons te verdiepen in Pablo Escobar met een speciale Escobar tour en is het een mooie uitvalsbasis voor een dagtrip naar Guatapé om daar een bijzondere rots in een mooi gebied met een bijzonder gevormd meer te bewonderen. We kwamen er al snel achter dat we de walking tour en de Escobar tour wel konden vergeten… We mochten al van geluk spreken dat we ons hostel van tevoren hadden geboekt, alles is vol.… Lees meer
Wat heerlijk zeg! Kerst hier doorbrengen:
Gedurende de dag een beetje de was opvouwen, de chorizo worstjes opmaken, plannen maken voor de volgende dagen en, om toch een beetje te bewegen, naar een waterval wandelen. De wandeling bleek wat actiever dan we van tevoren hadden bedacht. Mooi hoor die bergen, maar kunnen ze die niet plat maken?
27 december hebben we met Marieke afgesproken in Salento. Wat een fijn vooruitzicht! Van San Agustín naar Salento gemiddelde reistijd: 11 uur. Hmm, misschien is halverwege overnachten geen slecht idee. In ons hostel verbleef ook een meneer die in Cali woont en nu kerst aan het vieren was in de rust en kon ons vertellen over een festival wat vanaf 26 t/m 31 december plaatsvindt.
We stonden vroeg op, want we wilden de bus vanaf Bogotá naar Neiva hebben van 11:00 uur. Vanaf daar zouden we dan een collectivo kunnen pakken naar de Desierto de la Tatacoa. Op ons beste Spaans hebben we geregeld dat er rond 10:00 uur een taxi zou komen om ons vanaf het hostel naar het busstation in Bogotá te brengen zodat we lekker op tijd zouden zijn. Dan konden we voor die tijd mooi op ons gemakje ontbijten en de tas ompakken. De prachtige maar loodzware kleden en wat andere spullen die we niet nodig hebben blijven in het hostel in Bogotá op ons wachten totdat we vanaf daar naar huis vliegen.… Lees meer
Vanaf Arica moeten we praktisch reizen omdat we op 18 december vanaf Lima naar Bogotá vliegen. Omdat we geen zin hadden in een busreis van meer dan 24 uur hebben we een extra vlucht geboekt zodat we er sneller zouden zijn. De goedkoopste vlucht die we konden vinden en nog op de route lag was vanuit Tacna, vanuit Chili gezien vlak over de Peruaanse grens.
Arica is aan de Chileense kant een plaats vlak bij die grens. We hadden bedacht om gedurende de dag naar het strand te gaan, ‘s avonds naar Star Wars en de dag erna zodra de grens open was naar Peru te vertrekken.… Lees meer
Bijna anderhalve maand alweer zijn we druk aan het reizen geweest. Van bezienswaardigheid naar highlight, van trekking naar tour. Tijd om een beetje te relaxen, tijd om het strand op te zoeken!
De tour naar de zoutvlakte van Bolivia eindigde in Uyuni, midden in de woestijn. Het zandgedeelte was daar ruimschoots aanwezig, maar we misten het water voor de ultieme relaxervaring nog… Op de 18e vliegen we vanuit Lima richting Bogotá dus we kunnen twee dingen doen: ongeveer dezelfde weg terug als hoe we zijn gekomen, of er een rondje van maken door een klein lusje in Chili te maken. Bolivia heeft geen strand (al zou je aan Lake Titicaca kunnen gaan liggen bibberen op 3800m hoogte) en Chili heeft kusten te over!… Lees meer
Tja laten we het maar opbiechten, Michelle d’r buik is nog steeds niet in orde. Het is op en af, en ook al is het nu weer even op, d’r buik borrelt alweer dusdanig dat ze eigenlijk al weet dat het vannacht weer af is. Tijd om na alle zelfdiagnoses braaf naar de dokter te gaan. Ach, het hoort erbij!
Voor zo’n klein dorp als Potosí hebben ze behoorlijk wat ziekenhuizen. We hebben op ons beste Spaans aan de hoteleigenaar gevraagd waar we het beste naartoe konden, dus direct na de tour door de mijn en een lunch voor Rick, zijn we daarnaar op zoek gegaan.… Lees meer
We hebben inmiddels best wel een boel nachtbussen gehad. Fan zijn we er niet van geworden en na onze buservaring van La Paz naar Potosí hebben we nog een stukje meer weerzin tegen nachtelijke busritten. Normaal gesproken zijn die bussen blafheet vanbinnen. Als je je voeten per ongeluk boven het verwarmingselement houdt in je slaap wordt je wakker omdat je het gevoel hebt dat je voeten verbranden. In Bolivia willen ze kennelijk een tegenovergestelde temperatuur bereiken. We hadden niet echt gerekend op dusdanige kou dus waren we daar ook niet op gekleed. Resultaat: continu wakker worden omdat je ligt te rillen.… Lees meer